De liefde; je weet het wél

Ik hou van Eberhard

’Ik hou van mijn kinderen, ik hou van mijn ouders, ik hou van schrijven, ik hou van mijn vriendin, ik hou van borrelnootjes, ik hou van fietsen door de stad. En ik hou van Eberhard. De gewoonte is, om als iemand niet meer leeft, in de verleden tijd over hem te praten. Maar in de liefde bestaat geen verleden tijd: ik hou van Eberhard.’
Zondagmiddag sprak Femke van der Laan in een volle Singelkerk in Amsterdam. Zij sprak niet zomaar; zij was de predikant; een lekenpreker. Zondag was zij de voorganger in de Preek van de Leek.
Ik ben niet in een traditie van een kerk opgegroeid, ik vind kerken prachtig, maar het gesproken woord van een dominee is aan mij zelden besteed. Hoe anders was het met deze preek van Femke van der Laan.
Als een verlegen meisje stond ze daar op de kansel, kijkend op haar blaadje. ‘Hier staat: de gemeente gaat staan’. We gingen staan, de kinderen van haar en Eberhard en 400 ademloos luisterende (on)gelovigen. En we lieten ons een uur lang meenemen in een dienst met samenzang, orgelspel, een preek, gebed en een collecte. Het thema was De Liefde (toevallig mijn lievelings).

1 Korintiërs 13

‘Al sprak ik de talen van alle mensen en die van de engelen – had ik de liefde niet, ik zou niet meer zijn dan een dreunende gong of een schelle cimbaal.’
Ze sprak over liefde die blijft en niet stopt bij de dood. ‘Er stopt van alles; de ademhaling, het hart. Een leven. Maar niet houden van. De liefde kent geen verleden tijd.’
Ze hoefde het niet te weten, als voorganger, ze was vrager onder de vragenden, ‘maar over de liefde ben ik zeker’. Femke gaf ons een mooi beeld. De liefde als klein vlammetje in ons allemaal, een vlammetje van volmaaktheid, dat opvlamt als we liefde geven of ontvangen. Een vlammetje dat bedekt is, door onze menselijke onvolmaaktheid. Onze jaloezie, onze angst, onze misvattingen.
‘Er wordt onnoemelijk veel van ons gehouden’, was de rode draad in de preek van Femke van der Laan. In mij was dat voelbaar deze middag. Het was een preek van geloof, hoop en liefde. En het meeste daarvan: Liefde.