Lichaamsgerichte begeleiding bij rouw
Op mijn fietstocht langs de Amstel kom ik langs de prachtige begraafplaats Zorgvlied. Ik loop er wat rond. Het is er beschut en stil, op het lome gezang van de merels na. Het ruikt naar zomer en de warmte van gisteren is nog voelbaar in de luwte van de oude bomen. Uit het kantoortje komt een jong stel, met de beheerder van de begraafplaats, die een plattegrond in zijn hand heeft. Ze gaan een graf uitzoeken, realiseer ik me. Voor wie? Voor hun vader of moeder? Voor hun kindje? Haar schouders zijn gebogen, hun gezichten strak en bleek. Mijn hart gaat naar hen uit. Als ik later verder fiets valt mijn oog op een man die op een bank zit, alleen. Zijn elektrische fiets staat achter het bankje. Ik ga op het bankje naast hem zitten en begin een praatje. Zijn vrouw is in februari overleden, na een heel kort ziek-zijn. Ik vind er geen pest aan, zegt hij, zij regelde altijd alles voor hem en nu voelt hij zich zo alleen.
Rouwen in de zomer, het lijkt zo’n tegenstelling. De uitbundige zon, de overvolle terrassen, de naar buiten gerichte vrolijke energie. Ik hoor het ook van mijn cliënten. Dat de buitenwereld niet matcht met hun binnenwereld. Dat ze opzien tegen een vakantie, voor het eerst zonder partner. Dat ze dit jaar niet weggaan, geen idee wat te doen. Dat ze bang zijn voor het alleen zijn, omdat iedereen wél op vakantie gaat. Of vrezen dat ze verdrinken in verdriet als de structuur van werk wegvalt in de zomervakantie. Dat ze voor het eerst weer gaan kamperen, maar bang zijn dat hun huilen op de camping te horen zal zijn.
Hoe doe jij dat, rouwen in de zomer? Hoe kun je je eigen stroom en behoefte blijven volgen? Hoe zorg jij voor jouw binnenwereld? Van mijn cliënten hoor ik mooie en creatieve ´oplossingen´, als zij vertellen hoe ze dat gaan doen, deze zomer. Wél gaan kamperen, maar met de volwassen kinderen. Thuisblijven, maar de kleine kinderen af en toe uitbesteden. Blijven werken, maar af en toe een snipperdag opnemen; ‘het is echt niet goed om nu geen structuur te hebben”. En vooral, met zichzelf in verbinding blijven, blijven volgen wat zij nodig hebben, waar hun behoefte ligt.
Ik ga deze zomer niet op vakantie en heb voor jou een aanbod. Kijk maar eens en voel wat nu jouw behoefte is. Je bent van harte welkom! Kijk hier voor mijn zomerse Aanbod
Wil je ieder seizoen een mail van mij ontvangen met verhalen, tips voor boeken en inspiratie? Schrijf je dan in.
‘Verhalen van (h)erkenning en troost’
