Als je zus dood gaat

Sisters

Mijn zus Josien de Graaf schreef dit gedicht voor een vriendin, waarvan de zus overleden is. Het is een ode aan rouw om zussen en broers, rouw die vaak niet gezien wordt.
 
in haar zie je een stukje van jezelf
een opgekrulde mondhoek
een oogopslag
een grappig rimpeltje
dezelfde lach
in haar zit een stukje van jou
je lijkt op haar
maar jouw onaangenaamste trekje
heeft zij gelukkig niet
haar slechtste gewoonte
is niet de jouwe
soms is zij om achter het behang te plakken
soms ben jij niet te genieten
maar dat gaat altijd voorbij
je zus blijft altijd je zus
je kunt haar niet ontzussen
zij is zij
jij bent jij
zussen voor het leven
als een zus er niet meer is
is de lucht minder blauw
zijn de vogels stiller
als een zus er niet meer is
verlies je een stukje van jezelf