Lichaamsgerichte begeleiding bij rouw

N I E U W jaar, wat wens jij jezelf?

Toen ik klein was logeerden met Oud en Nieuw altijd Oom Jan en Tante Riek bij ons. Geen echte oom en tante, maar in die tijd noemde je iederen boven de 30 jaar oom en tante. Ik vond het feest als zij er waren. Zij hielden tradities in ere; ieder jaar een reep chocola met als wikkel een briefje van 5 gulden, een fles champagne waarvan de kurk werd opgehangen aan een rekje, zodat je kon zien hoe vaak ze geweest waren én spelletjes op oudjaarsavond. En op 1 januari, na het skischansspringen op t.v., vulde oom Jan zijn agenda in voor het nieuwe jaar. Dat was een heel werk, want ook alle contacten en verjaardagen moesten worden overgeschreven, behalve van degenen die overleden waren dat jaar.
Mijn contacten staan in mijn I phone en Facebook herinnert mij aan verjaardagen, maar ik ben heel blij dat mijn agenda niet digitaal is. Ik heb een ouderwetse papieren agenda, waar ik in schrijf, teken, streep, plan, kladder en lijstjes bijhou. Een agenda waar ik in terug kan bladeren.
De afgelopen dagen heb ik dat gedaan; teruggebladerd. Wow, 60 films gezien! 2 opleidingen begonnen! In Italie én noodgedwongen in Uruguay geweest. Hè bah, wat heb ik weinig gewandeld. Op werkgebied waren er veel afspraken met coaches, schrijftrainers en webdesigners. In juli ging mijn nieuw website de lucht in. Nieuwsbrieven geschreven, interviews gepubliceerd, geblogd. Veel nieuwe clienten, hun verhalen staan in steno in mijn agenda, genoteerd bij het eerste telefonisch contact. 6 retraites, 2 tentamens, veel Holosgroepen en nascholingen gedaan.
Terugbladerend kan ik zien dat het een vol en geïnspireerd jaar was. Ik zie ook dat het soms chaotisch was, té vol en met opvallend weinig lege dagen. Of ik zie kruizen in mijn agenda, met dagen die ik blijkbaar vrij had willen plannen, maar waar ik weer afspraken doorheen ben gaan zetten. Terugvoelend realiseer ik me dat ik veel op wilskracht heb gedaan, op doorzettingsvermogen, dat ik vaak moe was. Als ik kijk in mijn agenda kan ik goed begrijpen dat in december teruggefloten ben door mijn lijf. Een ernstige ooginfectie die alleen met echte rust wilde genezen.
De afgelopen maand ben ik de verstilling in gegaan, ik ben veel buiten geweest, alleen, ik heb een maand digitaal gevast, ik heb mijn meditatiekrukje herontdekt en heb het woord lummelen weer nieuwe inhoud gegeven. Voorbeeld? Pinda’s rijgen en uren kijken naar de koolmeesjes die er op afkomen en het roodborstje dat op de grond de restjes eet.
En nu ligt er weer een nieuwe agenda voor me. Hij heeft een rode kaft en is nog helemaal leeg. Ik mag hem zelf gaan invullen! Dat wil ik heel  voorzichtig gaan doen. Voorin zet ik met een groene stift de woorden regie, energie, zachtheid en zelfzorg. Die woorden gaan mijn leidraad worden dit jaar, wat er ook gebeuren gaat. Ik vul, met potlood, alvast in wat ik wéét dat gaat komen; nieuwe en oude Holos groepen, praktijkdagen. En ik streep, met pen,  alvast veel dagen door; lummeldagen, waar ik mijn neus achterna mag, nog oningevuld. Ook markeer ik inspiratie- en ontwikkeldagen. Tijd om mijn droom, een opleidingstraject voor massagetherapeuten, rondom rouw en verlies te gaan ontwikkelen. Terwijl ik dit doe voel ik in mijn lijf dat het goed is zo.
Ik kan het je aanraden, terugbladeren in je agenda van 2016. Wat valt je op? Waar werd je blij van? Wat was goed voor jou? Hoe heb je voor jezelf gezorgd? Wat zou je anders willen? En dan, wat wens jij jezelf voor 2017? En welke woorden zijn daarin ondersteunend? Die kun je voorin je nieuwe agenda zetten, of hij nu van papier is of digitaal!

Deel dit blog
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  

Compassiebrief Rouwen met Compassie

Wil je ieder seizoen een mail van mij ontvangen met verhalen, tips voor boeken en inspiratie? Schrijf je dan in.
‘Verhalen van (h)erkenning en troost’

  • Corinne de Graaf
  • Rouwen met Compassie
  • 0610694910

Rouwen met Compassie • Groen van Prinstererstraat 65-bg • Amsterdam-Westerpark