Lichaamsgerichte begeleiding bij rouw

Op het goede spoor komen

Ik hou van zinnetjes

‘Ik stap achteruit’

De laatste tijd ben ik onbedoeld meegezogen in een situatie die veel van mijn alertheid vraagt. Ik sta steeds in een oplet-stand, het voelt onveilig en ik heb het gevoel dat ik goed voor mijn eigen belang moet zorgen. Dat kost strijd én nachtrust en het zinnetje dat mij helpt is ‘ik stap achteruit’. Ik kan steeds in mijn lijf én hoofd voelen als ik er weer in ga en het zinnetje is een herinnering aan dat ik letterlijk en fysiek achteruit mag stappen. En dat ontspant direct (en lukt niet altijd….in de nacht winnen de gedachten het vaak van de toverspreuk).

In mijn praktijk kunnen ook zomaar zinnetjes ontstaan.

‘Mamma, je mag ontspannen, anders kan ik je niet vinden’. 

Petra is ‘van haar padje af’, zoals ze zelf zegt.  Ze heeft veel stress over werk en ziekmelding. De rouw om haar overleden dochter wordt hierdoor bijna overtroefd en ze voelt zich overprikkeld en gespannen. 

Tijdens een sessie op de massagetafel kan ze heel langzaam weer in haar lijf zakken. Het zinnetje dat in mij opkomt is: ‘Mamma, je mag ontspannen, anders kan ik je niet vinden’. In de weken die volgen blijkt dit zinnetje behulpzaam te zijn, het geeft ruimte om vaker ontspannende dingen te doen. Het helpt om zacht aan haar dochter te denken en haar weer dichterbij te ervaren. 

‘Ik ben onschuldig’

Cynthia heeft last van een schuldgevoel. Het overlijden van haar man, waar zij uiteraard geen schuld aan heeft, roept dit onbewust op. Het is een geniepig en naar gevoel. Het zetelt in haar buik en zet haar kaken op slot. Bij sessies kijken we hier naar en kan er verzachting komen. Het raakt ook aan oudere lagen in haar, aan hoe zij vroeger als kind zich altijd verantwoordelijk heeft gevoeld voor haar moeder. Het zinnetje wat haar helpt is ‘Ik ben onschuldig’. Dit kan ze steeds van binnen fluisteren als het geniepige weer voelbaar wordt. Het is een zinnetje dat haar terugroept en voorkomt dat ze helemaal wordt overgenomen door het schuldgevoel en alle bijbehorende gedachten.

‘Ik was er voor hem’

Johanna is er van overtuigd dat zij op het laatst haar partner in de steek heeft gelaten. Het is een akelige overtuiging die er voor zorgt dat zij gespannen blijft. Het overlijden is drie jaar geleden, maar de dagen van het overlijden blijven zich herhalen in haar hoofd. De mooie herinneringen kan zij veel moeilijker voelen.
In een sessie gaan we naar het moment waarin deze overtuiging is ontstaan. Bijna millimeter voor millimeter verkennen we de situatie en laat zij mij getuige zijn. Als getuige kan ik oprecht zien dat zij écht alles heeft gedaan wat in haar vermogen lag. En er ontstaat een zinnetje: ‘ik was er voor hem’. Dit zinnetje neemt zij mee. Een paar weken daarna vertelt zij dat het zoveel opluchting heeft gegeven

Zomaar wat zinnetjes, die krachtig kunnen zijn in verzachting, omdat ze ons geruststellen en herinneren. Omdat ze onze geschrokken schriklichamen kalmeren. Omdat ze ons weer op het juiste spoor kunnen zetten.

Ook behoefte aan zinnige ondersteuning in jouw rouw? Je bent van harte welkom in mijn praktijk. corinne@rouwenmetcompassie.nl

Deel dit blog
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  

Compassiebrief Rouwen met Compassie

Wil je ieder seizoen een mail van mij ontvangen met verhalen, tips voor boeken en inspiratie? Schrijf je dan in.
‘Verhalen van (h)erkenning en troost’

  • Corinne de Graaf
  • Rouwen met Compassie
  • 0610694910

Rouwen met Compassie • Groen van Prinstererstraat 65-bg • Amsterdam-Westerpark