Mijn zus wilde juf worden en mijn broer bioloog. Ik had geen idee. Zo werd ik kleuterleidster, kraker, activist, emancipatiewerker en timmervrouw. En had nog steeds geen idee. Totdat er in korte tijd een aantal mensen in mijn directe omgeving overleed en ik actief bij hun uitvaart was betrokken. Ik besloot uitvaartbegeleider te worden en vond het heel fijn om mensen te helpen bij het vormgeven van een afscheid. Na zes jaar was ik op; al mijn energie ging als uitvaartbegeleider naar de organisatie van een uitvaart en dat deed een te groot beroep op mijn doe-kant.
Ik verlangde ernaar om meer te voelen en te zijn. Van doen naar zijn In mijn zoektocht naar een nieuwe richting belandde ik bij HOLOS, academie voor massagetherapie. Dit was voor mij een mooie combinatie van bewustwording en een nieuw vak. Ik leerde meer verbinding te maken met mijn binnenwereld, de taal van mijn lichaam beter te kennen en ik leerde naast masseren ook over contact maken, verbinding, diepgang. Ik werd geraakt door een nieuwe manier van in het leven staan: zijn met wat er is. In 2006 werd mijn bedrijf, Rouwen met Compassie geboren!
Al meer dan twintig jaar help ik mensen om meer verbinding te maken met zichzelf en hun lichaam. Vanuit mijn behoefte om mijzelf te blijven ontwikkelen, volgde ik een opleiding tot lichaamsgericht coachen, een mindfulness- en compassietraining, focussen, een training Nabij blijven bij Landelijk Steunpunt Rouwverwerking, wandelcoaching en allerlei nascholingen op het gebied van massage en lichaamswerk.
Sinds enige jaren ben ik ook de trotse oprichter van een Nascholing voor Lichaamsgerichte Begeleiding bij Rouw en is er een Netwerk Rouwen met Compassie
Mijn leven is mijn grootste leerschool
Het leven zelf is mijn grootste opleiding: door alles wat ik zelf meemaak steeds te doorvoelen is zijn met wat er is, door vallen en opstaan, steeds meer door mij belichaamd. Tien jaar geleden kreeg mijn zoon te horen dat hij een hersentumor heeft. Met deze diagnose gingen er veel zekerheden wankelen. De toekomst is ongewisser en onvoorspelbaarder geworden en twee keer per jaar is er een spannende uitslag van een onderzoek. Het leert mij om in het NU te leven en om goed te zorgen voor mijn angsten en verdriet die deze ziekte van mijn zoon meebrengt. Het maakt mij zachter en kwetsbaarder. Dat is mooi in mijn werk. En soms ook best lastig.
In augustus 2020 ben ik oma geworden van het liefste, mooiste meisje dat je je maar kunt voorstellen. Haar leven was kort, in september is zij overleden. De grote vreugde gevolgd door het grote verdriet doet mij schudden op mijn grondvesten. Ik zoek mijn weg in dit ‘hof van rouw’. Dat zij er was én dat zij zo jong overleed, zal altijd deel van ons en mijn verhaal blijven uitmaken. Inmiddels is er een ander kindje geboren, waar we heel gelukkig mee zijn.
Mijn compassie, naar mijzelf én naar anderen met verlies, is nog groter geworden. de richting die ik heb gekozen past mij nog steeds.
In mijn praktijk laat ik alles wat ik heb geleerd en wie ik ben samenkomen, zodat ik het door kan geven. Compassie is een woord dat mij zacht maakt: mededogen, liefde en vriendelijkheid. Voor mij gaat compassie over alles van de ander (en mijzelf) helemaal kunnen zien, vanuit een zachte en open aanwezigheid. Dat alles met vriendelijke mildheid gezien mag worden. Hoe lelijk, pijnlijk of akelig ook. Daarbij is het zo behulpzaam om in je lijf te voelen en minder om in je denken te blijven! Ik vind het mooi en fijn en ook soms echt niet gemakkelijk om vanuit deze houding te leven. Ik vind het mooi om mensen in de rouw handvatten te geven om vanuit compassie met zichzelf om te leren gaan.
Mijn droom doorgeven
In 2017 heb ik een opleiding in de wereld gezet. Ik wil graag doorgeven wat ik zelf heb geleerd en het is mijn droom dat lichaamsgerichte therapie bij rouw en verlies voor iedereen toegankelijk wordt. Bezielde therapeuten die deze nascholing hebben gevolgd zijn nu verbonden met een Landelijk Netwerk Rouwen met Compassie. Van Appelscha tot Middelburg, van Arnhem tot Den Haag zijn zij te vinden. En het Netwerk groeit nog steeds!
Door de groei van de opleiding en mijn praktijk ben ik gestopt met mijn werk als docent bij Holos. Zo kan ik alle ruimte geven aan Rouwen met Compassie.
Naast mijn werk heb ik ook nog een leven! Ik ben daarin moeder van twee volwassen kinderen en partner van Marten Jan. Ik woon in Amsterdam, de stad waar ik zo van hou door zijn vrijzinnigheid en openheid. Ik laad me op met cultuur én in de natuur.
Een betere samenleving waarin iedereen kan meedoen en daar geluk en gezondheid kan vinden. Daar wil ik een gepaste bijdrage aan leveren. Ik werk uitsluitend met natuurvriendelijke producten. Ik help mensen om beter in contact te komen met zichzelf. Daardoor zijn zij in staat om beter in de samenleving te functioneren. Jaarlijks reserveer ik enkele plekken voor cliënten die minder draagkrachtig zijn. Zij ontvangen geen factuur. Met deze cliënten maak ik de afspraak dat zij op hun eigen wijze, wanneer zij daaraan toe zijn, zelf een bijdrage leveren aan een betere samenleving. Aarzel niet contact op te nemen als je hiervan gebruik wilt maken.